نرخ ابتلا به سرطان در کشورهای مختلف جهان

نکات کلیدی:

• نرخ‌های ابتلا به سرطان در کشورهای مختلف به دلیل تفاوت در ساختار سنی، ژنتیک، سبک زندگی، مواجهه با عوامل محیطی، دسترسی به خدمات بهداشتی، شیوه‌های غربالگری و کیفیت داده‌ها متفاوت است.
• بسیاری از کشورهای با درآمد پایین و متوسط، نرخ‌های ابتلا به سرطان با استاندارد سنی پایین‌تری نشان می‌دهند که بازتاب تفاوت‌ها در عوامل خطر و کشف سرطان است.

سرطان یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان است، اما شیوع آن در کشورهای مختلف تفاوت زیادی دارد.

در این اینفوگرافی، نرخ‌های ابتلا به سرطان استاندارد شده بر اساس سن را در بیش از ۱۸۰ کشور می‌بینیم که تضادهای چشمگیری بین مناطق مختلف را آشکار می‌کند. درک این تفاوت‌ها روشن می‌کند که چگونه سبک زندگی، محیط زیست و گزارش‌دهی بهداشتی در این موضوع نقش دارند.

داده‌ها و بحث

داده‌های این اینفوگرافی از صندوق جهانی تحقیقات سرطان (WCRF) به‌دست آمده است. این داده‌ها نرخ‌های ابتلا به سرطان استاندارد شده سنی (ASR) به ازای هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر را ارائه می‌دهند، که مقایسه‌ای منصفانه‌تر بین مناطق با ساختار جمعیتی مختلف فراهم می‌آورد.

استرالیا و نیوزیلند پیشتاز هستند

استرالیا و نیوزیلند بالاترین نرخ‌های ابتلا به سرطان در جهان را دارند که عمدتاً به دلیل تابش شدید اشعه فرا بنفش در این کشورهاست که منجر به موارد بیشتر سرطان پوست می‌شود.

هر دو کشور در نیمکره جنوبی قرار دارند، جایی که تابش خورشید در تابستان به ویژه به دلیل زاویه‌های بالای تابش و لایه‌های نازک‌تر اوزون قوی‌تر است. همچنین، زمین در این زمان کمی به خورشید نزدیک‌تر است، اگرچه این عامل نسبت به وضعیت اوزون و عواملی چون بیشتر بودن وقت‌گذرانی در فضای باز نقش کمتری دارد.

ملانوما نوعی سرطان پوست جدی است که از سلول‌های تولید رنگدانه به نام ملانوسیت‌ها شروع می‌شود و احتمال انتشار آن بیشتر از سایر سرطان‌های پوستی است. عامل اصلی این نوع سرطان تابش اشعه فرابنفش (UV) است.

نرخ‌های پایین‌تر در کشورهای در حال توسعه

در مقابل، بسیاری از کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط، نرخ‌های گزارش‌شده سرطان بسیار پایین‌تری دارند. برای مثال، هند (۹۹)، سودان (۹۶) و نیجر (۸۴) به‌طور قابل توجهی نرخ کشف ابتلا به سرطان کمتری نسبت به کشورهای اصلی این فهرست دارند.

این ارقام پایین‌تر همیشه به معنای کمتر بودن ابتلا به سرطان نیست، بلکه ممکن است به تفاوت‌های کشف و گزارش مربوط باشد.

نرخ‌های بالاتر در کشورهای ثروتمندتر

شواهد خوبی وجود دارد که کشورهای ثروتمندتر نرخ‌های بالاتری از ابتلا به سرطان را گزارش می‌دهند که احتمالاً به دلیل روش‌های بهتر کشف و گزارش است.

برای مثال، تحقیقات صندوق جهانی تحقیقات سرطان (WCRF) رابطه مثبت بین نرخ‌های ابتلا به سرطان و کشورهای با امتیاز بالا در شاخص توسعه انسانی (HDI) را یافته است.

به طور کلی، کشورهای توسعه‌یافته معمولاً نرخ‌های بالاتری از ابتلا به سرطان گزارش می‌دهند، اما این به این معنا نیست که مردم در این کشورها از نظر زیستی بیشتر در معرض سرطان هستند.