نقدها و نمرات فیلم Nuremberg با بازی راسل کرو

فیلم سینمایی Nuremberg جدیدترین اثر با هنرنمایی راسل کرو است که توانسته نقدهای متوسطی را دریافت کند.

فیلم Nuremberg یک درام تاریخی است که به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی جیمز وندربیلت ساخته شده است. این اثر بر اساس کتاب The Nazi and the Psychiatrist نوشته جک ال‌های ساخته شده و داستان روان‌پزشکی به نام داگلاس کلی (با بازی رامی ملک) را دنبال می‌کند که وظیفه دارد تشخیص دهد هرمان گورینگ (با بازی راسل کرو) برای حضور در دادگاه‌های نورنبرگ صلاحیت دارد یا نه.

در کنار این دو ستاره، بازیگرانی چون لئو وودال، جان اسلتری، مارک اوبراین، کالین هنکس، رن اشمیت، لیدیا پکهام، ریچارد ای. گرنت و مایکل شنن نیز در نقش‌های مکمل ظاهر شده‌اند. فیلم Nuremberg نگاهی عمیق به جنبه روان‌شناختی محاکمه جنایتکاران جنگی دارد و تلاش می‌کند میان عقل، اخلاق و وحشت ناشی از تاریخ، مرزی لرزان و انسانی را به تصویر بکشد.

منتقدان بر این باور هستند که فیلم Nuremberg با اتکا بر بازی قدرتمند راسل کرو، یک درام تاریخی خوش‌ساخت و چشم‌نواز است، اما ریتم کنترل‌شده و خویشتن‌داری احساسی فیلم باعث می‌شود نتواند به‌طور کامل پیچیدگی موضوع خود را آشکار کند.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۲۴ نقد برای فیلم Nuremberg منتشر شده که امتیاز ۶۷ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۳ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۰ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم Nuremberg

• راتن تومیتوز | ۲۴ نقد – امتیاز ۶۷ درصد
• متاکریتیک | ۱۰ نقد – امتیاز ۶۳ از صد

«۹۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: مایکل رختشافن»

فیلم تأثیرگذار وندربیلت یعنی Nuremberg، در زمانی بسیار حساس و پرمعنا به نمایش درآمده است.

«۷۰/۱۰۰ Next Best Picture | منتقد: جیسون گوربر»

جلوگیری از ظهور دوباره شر مشابه، پروژه‌ای پایان‌ناپذیر است که نیازمند همان هوشیاری و پایداری‌ای است که بسیاری از شخصیت‌های حاضر در فیلم به نمایش می‌گذارند.

«۶۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: رادهیان سیمونپیلای»

با این حال، فیلم بینش‌های روان‌پزشکی کلی را به چند جمله کوتاه تقلیل می‌دهد، روند محاکمات نورنبرگ را به قالبی آشنا از کلیشه‌های آثار دادگاهی کلاسیک درمی‌آورد و حتی بازی راسل کرو را از ظرافت‌های درونی‌اش تهی کرده و به سوی اغراق‌آمیزی شرورانه می‌برد، تنها برای دستیابی به سرگرمی‌ای قابل اعتماد.

«۶۰/۱۰۰ Variety | منتقد: اوون گیلبرمن»

فیلم با حال‌و‌هوایی جدی و باشکوه جلوه می‌کند و شامل اشاره‌های غیرمستقیم اما آشکار به رشد دوباره تعصب و ضرورت حفظ معیارهای بین‌المللی عدالت در دنیای امروز است. با این حال، فیلم Nuremberg با وجود کیفیت بالا و تماشایی بودنش، فاقد تنش یا درک روان‌شناختی عمیق است.

«۶۰/۱۰۰ Collider | منتقد: راس بونیم»

در نهایت، هرگز ضرری ندارد فیلمی درباره خطر بازگشت نازی‌ها هشدار دهد و یادآور شود که شر می‌تواند در هر زمان و مکانی پنهان باشد، اما جای تأسف است که فیلم Nuremberg نتوانسته شیوه‌ای جذاب‌تر و تأثیرگذارتر برای روایت این داستان واقعیِ ذاتاً خیره‌کننده پیدا کند.

«۵۰/۱۰۰ The Film Stage | منتقد: ایتن ویتسبی»

فیلم Nuremberg در دو پرده نخست خود به‌خوبی پیش می‌رود، اما در پایان، تماشاگر را وادار می‌کند هدف اصلی این اثر را زیر سؤال ببرد؛ جایی که فیلم می‌کوشد نکته‌ای بزرگ‌تر درباره ماهیت شر بیان کند، در حالی که هیچ‌یک از بخش‌های پیشین آن از چنین ایده‌ای پشتیبانی نمی‌کنند.