روش قدیمی و خطرناک دشمن در جنگ

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، خداوند در آیه ۵۴ سوره کهف می‌فرماید: «وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِی هَٰذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن کُلِّ مَثَلٍ…» (آیه ۵۴) یعنی در این قرآن، برای مردم از هر مثالی بیان کردیم تا بیدار شوند. اما واکنش بسیاری از انسان‌ها به‌جای پذیرش حق، جدال و لجاجت است.

بنابر روایت فارس، این آیه تصویری از دشمنی درونی انسان می‌دهد؛ دشمنی‌ای که از ناحیه‌ نفس مغرور و خودخواه برمی‌خیزد و راه را برای نفوذ شیطان باز می‌کند. دشمن بیرونی، از همین ویژگی درونی بهره می‌گیرد تا انسان را در برابر حقیقت قرار دهد و او را از مسیر هدایت بازدارد.

در روزگار امروز نیز همین خصلت، دست‌مایه‌ دشمنان فرهنگی و رسانه‌ای است؛ هنگامی که حقیقت آشکار می‌شود، آنان با بازی با احساسات، القای تردید و تحریک غرور، مردم را به جدال با حقیقت می‌کشانند.

لجاجت در برابر حقیقت، سلاح همیشگی شیاطین

در ادامه و در آیه ۵۵ خداوند می‌گوید که چیزی مردم را از ایمان آوردن بازنداشت جز آنکه منتظر آمدن عذاب یا وقوع نشانه‌ای الهی بودند.این یعنی دشمنان همیشه تلاش می‌کنند ایمان را به آینده‌ای نامعلوم موکول کنند. می‌گویند: «بگذار ببینیم چه می‌شود» یا «اگر حق باشد، خودش روشن خواهد شد».این روحیه‌ی تعلیق، همان سستی و بی‌تفاوتی است که دشمن برای خاموش کردن ایمان مردم به آن دامن می‌زند.

در دنیای امروز هم بسیاری از مردم در برابر فساد، بی‌عدالتی یا تحریف ارزش‌ها سکوت می‌کنند، چون می‌گویند: «فعلاً کاری از ما ساخته نیست». این همان توطئه‌ی خاموش‌سازی انسان‌های مؤمن است.

پیامبران، هدف همیشگی دشمنان لجوج

در آیه ۵۶ آمده است: «وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ…»اما کسانی که کفر ورزیدند، به جای پذیرش، باطل را در برابر حق می‌آوردند تا آن را نابود کنند.

این آیه نشان می‌دهد که دشمنان پیامبران، همیشه یک شگرد ثابت دارند: مقابله‌ی تبلیغی و رسانه‌ای با حقیقت.

آن‌ها به‌جای پاسخ منطقی، شبهه می‌پراکنند و از دروغ و تمسخر برای تضعیف ایمان بهره می‌برند. در عصر امروز نیز این روش در قالب رسانه‌های گسترده، شبکه‌های اجتماعی و جریان‌های فکری معارض تکرار می‌شود.

غرور، مانع بزرگ دیدن حقیقت

در آیه ۵۷ خداوند سخت‌ترین مجازات را برای کسی می‌داند که آیات الهی را می‌شنود و از آن روی‌گردان می‌شود.

چنین انسانی نه‌تنها دشمن هدایت خویش است، بلکه زمینه‌ساز پیروزی دشمن بیرونی می‌شود. قرآن می‌گوید خداوند بر دل و گوش او مهر می‌نهد؛ یعنی عقل و وجدانش را از کار می‌اندازد.

در دنیای امروز، انسان‌هایی که در برابر حقایق آشکار بی‌تفاوت‌اند یا از ترس منافع شخصی سکوت می‌کنند، درواقع خود را بی‌سلاح در برابر دشمن رها کرده‌اند.

هشدار به پیامبر؛ مأموریت تو تبلیغ است

در آیه ۵۸، خداوند به پیامبر(ص) می‌فرماید که اگر خدا می‌خواست، آنان را فوراً مجازات می‌کرد، ولی رحمت او مقدم است. این یادآوری مهمی است که در برابر دشمن نباید عصبی یا مأیوس شد. وظیفه‌ مؤمن، ابلاغ حق و ایستادگی است، نه انتقام‌گیری یا ناامیدی.

در برابر دشمنان ایمان، باید همان‌گونه که پیامبر مأمور بود، با صبر و روشنگری پاسخ داد، نه با خشونت.

ایمان ظاهری، دام خطرناک دشمن

در آیه ۶۰ و ۶۱، داستان موسی(ع) و جوان همراهش آغاز می‌شود که به‌دنبال «مجمع‌البحرین» می‌رفتند تا از علم خضر بهره گیرند.

این مقدمه‌ای است بر ماجرایی که در آیات بعد می‌آید، اما همین آغاز نشان می‌دهد که طلب علم و رشد معنوی مهم‌ترین راه مقابله با دشمن نادانی و غرور است.دشمن همواره تلاش می‌کند مردم از سرچشمه‌ی علم الهی و تربیت پیامبران دور بمانند، چون آگاهی، بزرگ‌ترین خطر برای اوست. همان‌گونه که موسی مأمور به جست‌وجوی دانش بود، مؤمن امروز نیز باید در برابر هجمه‌ی فکری دشمن، سلاح آگاهی و بینش قرآنی را در دست گیرد.

آیات ۵۴ تا ۶۱ سوره کهف، تصویری روشن از جبهه‌ پنهان دشمنی با حق ارائه می‌دهد.

این دشمن، گاهی درون انسان است (غرور، لجاجت، سستی) و گاهی بیرون از او (شیاطین انسانی و رسانه‌ای).

قرآن هشدار می‌دهد که دشمن نه همیشه با شمشیر، بلکه با شبهه، سرگرمی، تأخیر در ایمان و تحریف ارزش‌ها حمله می‌کند.

راه پیروزی در این نبرد، همان است که موسی و پیامبران پیمودند:

آگاهی، صبر، ایمان و پایداری بر حق.

تلاوت این آیات را که در صفحه ۳۰۰ قرآن کریم واقع است، ببینید و بشنوید.