دردناک‌ترین جمله در خطبه فدکیه از نگاه آیت‌الله جوادی آملی+ فیلم

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، سیزدهم جمادی الاول بنا به روایتی مصادف با سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) است. آن حضرت در سال دهم هجرت و پس از رحلت رسول اکرم (ص)، در مسجدالنبی حاضر شده و به دادخواهی از ولایت پرداختند و با قرائت خطبه ای معروف به فدکیه، پس از حمد و ثنای الهی، بعثت پیامبر (ص) را یادآور شدند و سپس به ویژگی های امیرمومنان (ع) اشاره کردند. آنگاه دختر رسول الله (ص) برخی از یاران پدرش را به شدت سرزنش کرده و با استناد به آیات قرآن، موضوع را به قیامت واگذار کردند.

بنابر روایت ایرنا، حضرت زهرا (س) در این خطبه از قرآن به عنوان عهد الهی یاد کرده و ضمن معرفی خود و نسبتش با رسول خدا(ص) و امیرمومنان(ع)، دوران گمراهی و شرک را به یاد مردم مدینه آوردند که چگونه با رسالت پیامبر از آن دوران سیاه نجات پیدا کردند. آنگاه به جایگاه ولایت پرداخته و به مردم نهیب می زند که چرا به بیراهه می روند و در فتنه سقوط می کنند.

فاطمه زهرا (س) با یادآوری آیاتی از قرآن به موضوع ارث اشاره می کند و به احقاق حق خود می پردازد و در ادامه دست یاری به سوی مردم قبیله های اوس و خزرج دراز می کند و اینگونه اتمام حجت می کند که «شما انگیزه یاری ندارید و نیرنگ و فریب، دل‌هایتان را فرا گرفته است ولی این سخنان، خروشی بود که از جان برآمد و آهی بود که از خشم برخاست، کاسه صبر لبریز، و عقده‌های سینه، باز و حجت بر شما تمام شد. پس این شما و این شتر خلافت! لجامش را محکم بگیرید و بتازید. اما بدانید پشتش زخمی و پایش لنگ و عار و ننگش همیشگی است».

آیت الله عبدالله جوادی آملی مفسر قرآن کریم با ارائه این پیشنهاد که خطبه نورانی فدک در حوزه ها و دانشگاه ها به عنوان ماده درسی تعیین شود و نخبگان این رشته، آرا و نظرات خود را ارائه کنند، ضمن شرح جملاتی از خطبه حضرت زهرا(س)، جمله ای را به عنوان دردناک ترین جمله این خطبه مطرح کرد.

این مرجع تقلید گفت: حضرت زهرا(س) در آخرین لحظه که بخش پایانی خطبه رسید و دردناک ترین جمله در ایراد کرد، این است که حتی با در به پهلو زدن فاطمه (س) قابل قیاس نیست. آن حضرت فرمود «آیا مرا مسلمان نمی دانید که مرا از ارث محروم می کنید.» چون کافر است که از مسلمان ارث نمی برد. این مساله بدتر است یا سیلی زدن به آن حضرت؟