خانم وزیر، حداقل برای یک بار هم که شده، با قطار سفر کنید!

خانم وزیر، حداقل برای یک بار هم که شده، با قطار سفر کنید!

یک مخاطب، سفر رفت و برگشت خود از تهران به مشهد را اینطور برای ما روایت کرده است:

“در مسیر رفت، بعد از تلاش بسیار و قطع و وصل های مکرر سایت پیش فروش بلیط (که خودش اعصاب خردی جداگانه ای دارد)، تنها موفق به خرید بلیت قطاری شدم که یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان قیمت داشت. چیزی شبیه قیمت بلیط هواپیما!

اما قطار مثلا ۵ ستاره نورالرضا، برای رسیدم به مقصد، ۳ ساعت و ۲۰ دقیقه تاخیر داشت و من به کاری که می خواستم فردای حرکت با قطار انجام دهم، نرسیدم.

براساس قانون، باید نیمی از بهای بلیط استرداد داده می‌شد، یعنی حدود ۶۰۰ هزار تومان. اما فقط ۲۴۰ هزار تومان به حساب برگشت، چرا؟ چون عملا بهای بلیط همان ۵۰۰ هزار تومان بود و ۷۰۰ هزار تومان دیگر، خدمات اجباری هتلینگ که شامل بازگشت وجه نمی شد. یعنی نورالرضا عملا پول شستشوی توالت هایش را هم جداگانه از ما گرفته بود و معلوم نیست چند پر پرتقال و خیار را با ما چند حساب کرده بود!

در مسیر برگشت قیمت بلیط مناسب تر بود. هر نفر ۶۰۰ هزار تومان. اما قطار شرکت پارس لارین بسیار کثیف، با دمای عجیب و غیرقابل اصلاح بالا، بدون حتی پرده در ورودی کوپه ها و امکانات افتضاح بود‌.

با اینکه روی بلیط شام سفارش داده شده بود و هزینه‌اش هم دریافت شده بود، اما مهماندار محترم فراموش کرد آن را بیاورد و نیمه و پس از پیگیری، قضا با منت آورده شد!

وضعیت بهداشت پتو و بالش قطار به‌گونه‌ای بود که قید استفاده از آن را زدیم.

پیام کثیفی و نامرتب بودن قطار برگشت انگار این بود که اگر می خواهید قطارتان مرتب باشد، شام تان را بیاورند و توالت هایش گرفتگی نداشته باشد، باید دو برابر پول بلیت بدهید و البته قید استرداد وجه به دلیل تاخیر و ناهماهنگی های زمانی را هم بزنید.”

شما هم از تجربه خودتان از سفر با قطار برای ما کامنت بگذارید.